Hamilelikte Yolculuk(lar)

Blog yeni oldugu icin ve ben gecmiste yasanmis bazi gunleri, tecrubeleri anlatmayi sevdigim icin simdi oldugu gibi ara ara donusler yapmak istiyorum yakin gecmisime.

Hamileligim sirasinda cok yolculuk yaptim ben. Bir ara saydigimda (ve tam listeyi cikarabildigimi de dusunmuyorum) 18 kere ucaga bindigimi farketmistim.

Hamile oldugumu bilmeden Brisbane'dan Bali'ye arkadaslarimizin dugunune gitmistik. Bilmeden ickiler yudumlamistim bir de aah ah. Evimize donunce neler oluyor diye dusunup bir test yaptim ki surprizli yumurta icimdeydi 7 haftalik.

Sonra Endonezya'ya tasindik tekrar. O arada Turkiye'den gelen arkadaslarimizla Bali'ye, annemlerle yaz tatili yapmaya Turkiye'ye, cesitli sebeplerden cesitli kereler Avustralya'ya ve vize isleri, gebelik rutin doktor kontrolleri vs. nedeniyle Singapur'a gittim.

En son ucusumu da en bir maceralisindan Turkiye'ye dogum icin gelmek uzere yaptim.

Kizimizin Ocak 2012'de dogmasini bekliyorduk. Bu durumda Aralik ayi basinda, artik ucak yolculugu icin doktor raporuna ihtiyac duydugum haftalarda Istanbul'a donmem en iyisi olacakti. Annem Cakarta'ya geldi. Ucaktan cok da zevk almayan, tek basina bilmedigi bir yere sadece beni toparlayip goturmek icin gelen annem. Bir hafta onunla Cakarta'yi gezdik. O arada kocam o bir hafta icinde rahatsizlandi, ufak bir ameliyat gecirmesi gerekti, Singapur'a tek basina gitti, ameliyat oldu ve tam bizim ucaga binip Istanbul'a gidecegimiz gun Cakarta'ya geri dondu. Onunla 2 saat gecirip son hazirliklari yaptiktan sonra yola cikacaktik. Istanbul'daki doktorumun aylar once dogum icin gelecegin zaman su igneyi kendine vur ucak ylculugunda kan dolasimi sorunu yasamayalim deyip de kuru buzlu kutuda, binbesyuz tane guvenlige havaalaninda aciklama yaparak, aylarca buzdolabinda beklettigim igneyi de kalcama vurduktan sonraaaaa yola revan olduk. Olagan bir THY ucusu olmasi gerekiyordu, oyle umuyorduk. Once elestiriye ragmen benim bindigim zaman huzur buldugum, ucus gorevlileri tarafindan her turlu hizmeti gordugum ve bindigimde memleketime gelmis gibi heyecanlandigim bir ucus yani. Ancak, ucus saati gecmeye basladiginda sikinti da basladi. Ucak ariza yapmisti, yedek parca bekliyorlardi, tamir edeceklerdi. Biraz erteleme oalcakti ama sorun degildi. 33. haftasini gecirmis bir gebe olarak sakince oturup beklemem gerekiyordu. Nitekim oyle de yaptik. Aradan bir kac saat gecti. Hareketlenmeler basladi, biz yine yerimizde oturduk. Cunku ne yapmaliyiz diye sordugum gorevli "Lutfen biraz daha bekleyin" demisti. Hamile yolculari olduklarini biliyorlardi nasilsa, rahattim. Ancak saatler gecti, bazi yolcular bir yerlere goturulmeye baslandi, artik duruma el koyma vakti gelmisti. Sordugumda o yolculari baska havayollariyla diger ucuslara yonlendirdiklerini ogrendim. Kirksekiz kere doktor raporumu kontrol etmis ve bir yerlere notlar alip gereksiz sorular sormusken nasil olup da gebe yolcularina oncelik vermedikleri sorusunu yonelttim. Tabii cevaplari yoktu. Ne bekliyordum ki? Gobegimi hoplatarak ortaligi inlettikten sonra (kibarca)bizi bir ucaga goturme sozu ve acelesiyle (zira ucagin kapisi kapandi kapanacakti) havaalaninda bir o yana bir bu yana kosturdular. Bunu abartarak soylemiyorum bakin, resmen kostuk. Annem "kizim artik kosma, birak ucak kacarsa kacsin" demek zorunda kaldi. Veee, o noktadan sonra ipler kaplana donusen annemde koptu. GEceyarisini gecmisti, biz 6 saattir alandaydik. Artik bizi bir gece sonraki ucusa alin ve alandan cikisimizi yapin dedik, THY'nin Turk gorevlisine derdimizi yandik ve bizim gibi bir kac kisiyla pasaport kontrole geldik. Bilen bilir, bilmeyene soyle ozetleyeyim: Endonezyali'nin acelesi yoktur, hicbir zaman hicbir kosulda. Pasaport kontrolde birbiriyle sohbet eden, sistem calismiyor diyen bir kac gorevliyi sabirla 1 saatin uzerinde bekledikten sonra annem bagirmaya basladi, tabii Turkce:) (Nasilsa THY Turk gorevlisi vardi, o anliyordu) "Ne bekliyoruz, en azindan bir sandalye verin de hamile kadin otursun. Burada dogurursa sorumlusu kim olacak? Siz nasil insanlarsiniz gecmissiniz karsimiza aranizda sakalasiyorsunuz ve siritiyorsunuz? - yaptiklari gercekten buydu." Bundan sonra bana bir sandalye vermeyi teklif ettiler. Bir sure sonra da pasaportumuza kahrolasi damgayi vurdular ve ciktik. Gece 2 bucukta eve donduk, ertesi gun ayni sekilde evi terkedip bir gece once olmasi erekni basarip ucaga bindik. Tabii benim ozenerek ayarladigim, ayaklarimin nispeten biraz mesafe ile rahat edebilecegi koltuklari tekrar ayarlamayi dusunmemis, taaaa ucagin en arkasinda sikis tepis kalacagim bir koltugu ayarlamis dusuncesizler. Ignemi de bir gece once yapip harcamistim. Yolculugun buyuk bolumunu ayakta ve dolasarak gecirdim. Salimen geldik. Yine de unutmayacagim bir yolculuk oldu bu sekilde.

Yanlis anlasilmasin THY icin hislerimi -bu yolculugu unutmamakla beraber- degistirdim sayilmaz. Iki hafta icinde yine onlarla yolculuk yapacagim. Kendilerinin en nazik sekilde beni ve Incir kizimi agirlayacagindan suphem yok.