Bloga yazacagim o kadar cok var ki.. Seyahatler, yeni gidilen yerler, kizimla tecrube ettiklerim. Ancak yazana kadar zaman geciyor ve eszamanli yazilmayan duygu, dusunce, deneyimler bir kenara itiliveriyor.
Bugun boyle olmamasi gerektigine karar verdim. Kurban Bayrami'nin 1. gunu. Lagos'tayiz. Burda da bugun ve yarin resmi tatil. Islerim oldugu icin ofise geldim, yarin evde kizimla kalacagim. Ancak ev, ofis farketmez. Bayrami burda hissetmek imkansiz. Hal boyle olunca facebookta kuzenime yazdiklarim kafamda donmeye basladi.
Benim annem Izmirli. Izmir'in Torbali'sindan. Anneanne ve dedemin evleri vardi orda. Bayramlarda giderdik. Bahcede gecirdigimiz zamanlar haricinde aslinda sikilirdik da. Yine de nine ve dedemizle birlikte olmak, apartman cocugu olan bizlerin bahceyi cicegi, bocegi ve agaclari yasayabilmesi bulunmaz nimetti. Severdik. Bisiklete binmeyi orda ogrendim. Gongon boceklerini, kuyudan girc girc su cekmeyi, Italyan erigini, kocaman kayisi agacini, dut toplamayi ve kokulu bocekleri, igdeyi, binbir emekle Torbali'nin kuru havasinda yasatilmaya calisilan manolya agacini, yaseminleri, mor menekselerin mis kokusunu (Afrika meneksesi degil, minicik bahce kenari meneksesi) ve daha nicelerini orda gordum, orda ogrendim. O evin ve bahcenin bir kokusu vardi. Burnumdan hala gitmez.
Simdi artik abimin evinde ici dolan cikolata kutusunu unutmak ne mumkun:) Illa giderdik ve hep dolu olurdu. Kimse de yeter cok yedin demezdi. Acaba biz mi uslu cocuklardik da cok yemezdik orasi mechul:)
Bayramlarda mutlaka tatliciya bir tepsi baklava ismarlanir, o tepsi eve gelir gelmez buzdolabinin ustune konulur, misafirlere ikram edilirdi.
Kurban Bayramlarinda kurban kesilirdi mutlaka. Nedense zalim gelmezdi bana. Kavurmasini da seve seve yerdim ben. Abim mesela hic yiyemezdi, hala yemez kurban eti. Ayni aileden iki cocuk iste ne farkli. Anneannem mutfakta ayaklarini acarak yere oturur, buyuk bir tepsiye kona kurban etlerini boler, paylastirir, bize vererek yollardi etrafa. Kosssskoca hakimeaaanimin (evet kendisi Ankara Hukuk Fakultesi mezunu bir hakimdi ve gururumdu) yere oturup, kurban eti bolmesi ne acayip gelirdi. Ote yandan da biraz daha gururlanirdim. Hem okumus, calisan bir kadindi hem de bu isleri bilirdi hani diye.
Simdi o ev artik yok, ninem ve dedem de ama anilarimiz var. Dilegim, cocugum da ilerde benim sahip oldugum gibi anilara sahip olsun. Belleginde guzel kokular, nine / dede sicakligi ve lezzetli yemekler kalsin.
Herkesin Kurban Bayramini kutlarim.
Sevgiyle,
